Verrassing!

Huh?! Oké, ik heb eigenlijk altijd alles door en voel heel veel snel aan. Maar dit heb ik dus echt niet aan zien komen! En Tim net zo min. Daar stonden ze ineens hoor, Nick en Nienke in onze woonkamer.

Terwijl ik deze blog schrijf zijn wij de verkiezingen aan het kijken en vliegen de stoppen er elke keer door, geen idee wat er nu weer aan de hand is met dit huis.. Dus af en toe zitten we heel gezellig in het donker.

Oké, vrijdag…
Samen met Naomi, Mirthe en Roos zouden we lekker bij Tim en mij thuis gaan chillen. Roos was dan jarig om 00:00 uur ’s nachts dus konden we dat gezellig samen vieren en daarna nog de stad in gaan. Het enige wat mij opviel was dat Roos af en toe aan het fluisteren was, want wat bleek nou Nick en Nienke waren veel te laat! Dus de meiden waren zich zorgen aan het maken, maar wij hadden gewoon niets door. En ja hoor om half 2, net wanneer ik zeg dat het geen nut heeft om meer de stad in te gaan komen die twee binnen waggelen. Helemaal moe natuurlijk maar wat een geweldige verrassing. Na wat verhalen wat ze onderweg allemaal hadden meegemaakt (huurauto in Engeland en vervolgens tegen het verkeer in rijden…), een hamburger en het luchtbed opblazen zijn we allemaal het bed in gedoken.

De volgende ochtend is Tim naar de winkel gelopen (gelukkig zit die hier om de hoek van de straat), want wij hadden bijna tot geen eten in huis. De reden hiervan is dat de huurbaas op het moment dat Tim weg was, langs kwam om de huur van 3 maand op te halen. Dus Tim en ik zijn een beetje blut op dit moment… Even weer de uitwonende beurs van deze maand afwachten. Na een rustige ochtend met pannenkoeken zijn we met z’n vieren in de huurauto naar Bakewell gereden. Een mooi oud dorpje in het Peak District. Wij zouden met meerdere mensen hier naar toe gaan, dit ging uiteindelijk niet door. Want de jarige Roos had die ochtend ineens haar ouders op de stoep staan en kon ze niet meer mee. Wij zouden met Roos voor haar verjaardag hier naar toe gaan. Uiteindelijk hebben we besloten om alsnog te gaan. Ik kwam er in de auto achter dat ik vergeten was om een fotokaartje in mijn camera te stoppen. Baalmoment en daarna gewoon met de gopro rondlopen. Na wat doelloos rondlopen en nu wel lekkere fish and chips te hebben gegeten hebben we een wandelroute gevonden. (O en bij die fish and chips bar werkt de tweelingbroer van Thor, of hij was het zelf. Hij leek er in ieder geval heel erg op volgens Nick). En dan denk je lekker in de natuur rond te lopen, blijkt er dus een golfbaan naast ons wandelpad te zitten. Ik heb een stukje teruggereden, na aantal keer mijn rechterhand tegen de deur te knallen om te schakelen lukte het mij om dit toch maar met links te doen. Voor de rest viel het mij heel erg mij om links te rijden.. Ik ben ook niet iets anders meer gewend na al 2,5 maand links fietsen.
In de avond zijn we gezellig met anderen uiteten geweest bij een Italiaan alsnog voor de verjaardag van Roos. We zijn op tijd naar een café/kroeg gegaan, want het was zaterdag en dan staan er al heel vroeg bewakers voor de deur en komt Nienke niet meer binnen (probleem hebben we met Jeroen gehad en wilde dat nu voorkomen). We waren gelukkig nog op tijd en het is ons later ook nog gelukt om haar in een ander uitgaansgelegenheid naar binnen te smokkelen. Zo hebben we allemaal en samen een leuke avond gehad.

Zondagochtend hebben we uitgeslapen en de finale van wie is de mol terug gekeken (ik had de goede mol!). Daarna was het alweer tijd voor ze om weer terug te gaan naar Nederland. Na een stom afscheid (ik hou echt niet van afscheid nemen!), reden ze de straat uit. Ik loop heel verdrietig de badkamer in en wat vind ik daar? Het zakje met alle douchespullen van Nick.. Nick vergeet weer iets en dat is niet iets heel verbazingwekkend. Opgebeld, terug gereden, in de koffer gestopt, nog weer een afscheid en weer de straat uitrijden. Op een gegeven moment zie ik de batterij van mijn camera liggen en vraag ik mij af waar dan mijn camera is. In de auto…. Opgebeld, terug gereden, uit de auto gehaald, nog weer een afscheid en nu hopelijk de laatste keer de straat uitrijden. Hierdoor waren ze wel een beetje te laten en moesten ze haasten, maar ze hebben het allemaal gered en zijn veilig thuis gekomen. Na uiteindelijk zelfs in Nederland tegen het verkeer in te rijden. Ongelofelijk..

Lieve Nick en Nienke, super bedankt voor deze fantastische verrassing! Tim en ik worden daar echt heel blij van! En natuurlijk ook super goed gedaan, we waren namelijk echt verrast. Ik ben benieuwd naar het filmpje die Naomi heeft gemaakt waarop de gezichten van Tim en mij te zien zijn op het moment dat jullie binnen kwamen.

Wow, de stoppen houden het al een heel poosje vol. Hopen dat dit zo blijft. Laten we ook maar een keer de gas en elektriciteit rekeningen gaan betalen…

Bye bye