Edinburgh
Blijf op de hoogte en volg Laura
08 Maart 2017 | Verenigd Koninkrijk, Edinburgh
Vrijdag 3 maart waren wij te vinden op het vliegveld East Midlands, het was voor mij een jaar geleden dat ik voor het eerst gevlogen had dus ik had er heeeeeel veel zin in (sarcasme uhuh). Door de douane ging alles heel vlot (ik was alleen vergeten mijn flesje water te legen, Mirthe had te veel shampoo en dergelijke mee en Tim was zijn boarding pas kwijt geraakt). Vervolgens wilden wij even wat te eten en drinken halen, kon Naomi niet pinnen. Bleek dus al haar geld op haar creditcard te staan ipv haar pinpas, ook Tim kon vrij weinig dit weekend want zijn pinpas was verlopen. Dus Mirthe en ik hadden de eer om alles te betalen. (Gelukkig is daar een handige app voor om alles goed bij te houden). We vlogen met een heel leuk paars, klein, propeller vliegtuigje die super veel kabaal maakte! Het ging voor de rest prima en viel het allemaal heel erg mee. In de hoop de regen achter ons te laten was dit jammer genoeg niet waar. In Schotland kan het blijkbaar net zo erg regenen als in Engeland. Na het regelen van een taxi (en dus voor het eerst dat geweldige taaltje te horen) kwamen we eindelijk aan bij ons hotel. Het was een prachtig oud gebouw, met hele mooie grote trappen en houten vloeren die we gelijk al zat waren. Onze kamer was op de bovenste verdieping waar minimaal wifi was. Eigenlijk geen wifi, kon af en toe iets ontvangen maar versturen lukte niet. Dus, ja, inderdaad, wifi is het eerste waar we aan dachten. O, en aan eten. Want Naomi en Tim kwamen terug met van weggeweest met eten van het luxe restaurant met de gele letter M. Onze kamer was erg mooi, we sliepen met z’n vieren op 1 kamer dus dat was één en al gezelligheid.
Zaterdag zijn wij als een stelletje toeristen door de stad wezen slenteren. We kwamen nog een soort tweedehands antiek winkeltje tegen, waar super mooie camera’s en koffers te vinden waren. (Wat mij meteen deed denken aan mijn schoonmoeder!) Naomi was helemaal gelukkig in die winkel, want zij zit al weken te zoeken naar een klein keyboard, en ja hoor die was daar. De man die daar denk ik de eigenaar was, had er volgens mij niet zo veel zin meer in. Hij was heel aardig daar niet van, maar zat onderuitgezakt in zijn stoel en bood na 1 minuut Naomi al een baan aan in zijn winkel. Naomi heeft de rest van de dag als straatmuzikant met een keyboard onder haar arm rondgelopen. We konden erg goed merken dat we in Schotland waren, want wanneer je het geluid van de ene doedelzak niet meer hoorde kwam je de volgende meneer tegen met zijn prachtige doedelzak geluid. Overal te vinden dus, wat het sfeertje helemaal compleet maakte. Het was heel erg mistig, maar echt heel erg mistig. Wat natuurlijk alles nog mooier maakte, maar ook er voor zorgde dat we het hele kasteel van Edinburgh niet konden zien tot we er 10 meter voor stonden. In de avond hebben we een tour onder Edinburgh gehad. Dat was indrukwekkend! Lang lang geleden toen de zoveelste pest heerste in deze stad, hebben ze de stad bedolven onder zat. Later hebben ze een deel uitgegraven waar ze nu dus rondleidingen geven. Dit werd echt goed gedaan; een fantastische manier van vertellen, interactie en humor. We kregen echt een kijkje in het leven van mensen van toen. De dag hebben we afgesloten in een speciaalbiertjeskroeg waar we ook nog Nederlanders tegen kwamen.
Zondag kwam ik er achter dat we Arthur’s seat als uitzicht hebben vanuit onze kamer (de mist was eindelijk weg), een oud vulkaan wat nu een fantastisch uitzicht geeft over Edinburgh en de omgeving. Deze berg hebben wij dan ook die ochtend beklommen en het was fantastisch! Trouwens zelfs bovenop de berg hoorden wij nog een doedelzak!! De afdaling was wat minder leuk, het was erg nat en glibberig dus je moest goed uitkijken waar je liep en het beste was om gewoon door te lopen en niet voorzichtig te doen. Wat ik Mirthe ook vertelde, want die was erg voorzichtig aan het doen. Dat zou niet helpen want je zou alleen maar sneller vallen dan. Op een gegeven moment hoorden Naomi en ik een kleine gil en geluid dat er op leek dat iemand weg gleed. Wat dus ook waar was, want daar lag Mirthe met haar nieuwe broek helemaal onder de modder.
Die middag hadden wij een Whisky tour en proeverij, wat super gaaf was. Ook weer heel goed gedaan met een soort attractie waarin jij zelf de whisky was en dus helemaal de stappen van het maken van de whisky bij langs ging, daarna een prachtige film met de gebieden waar de whisky vandaan komt met daarbij een geuren kaart waar je de aroma’s van die whisky kon ruiken. Aan de hand van die kaart mochten we laten zien van welke kleur/gebied wij de whisky zouden willen proeven. Als laatst kwamen we in een kamer terug met 1 van de grootste whisky verzamelingen en kregen wij de 5 stappen te horen hoe je whisky hoort te proeven/ te drinken. De whisky van mijn keuze kwam van de Speyside.
Na deze tour zijn we naar het kasteel van Edinburgh gegaan, wat ons ook weer een prachtig uitzicht gaf over de stad. Op het plein waar we die dag ervoor ook stonden met de mist kwamen we er achter dat er een mooi uitzicht over de zee en de rest van de stad te vinden was. In het kasteel kon je naar verschillende zalen en de koninklijke kroon zien. Plus de geschiedenis van het koninklijke huis van Schotland. Ik ben op dit moment een serie aan het kijken over Mary Queen of Scots en na dit weekend in Edinburgh weet ik al met wie ze gaat trouwen en of ze uiteindelijk nog kinderen krijgt. Bedankt rondleiding onder Edinburgh en bedankt stamboom in het kasteel van Edinburgh.
Na een super gezellige avond met spelletjes en live muziek in een pub zijn we weer heerlijk in bed beland.
Maandagmiddag zijn we teruggevlogen, en wat waren we moe. Ik zat voor het eerst bij het raampje en heb vervolgens gewoon bijna de hele tijd geslapen. Tot het landen, waar ik voor het eerst super veel last kreeg van mijn oor. Met de koffers en al zijn Tim en ik uiteindelijk in de lidl beland om nog wat boodschappen te doen. Uiteindelijk thuis zijn wij moe maar voldaan lekker het bed in gerold!
Wat een weekend in een prachtige stad!
Byebye
-
08 Maart 2017 - 23:44
Je Liefste Schoonmama:
haha...mooi om te lezen dat je aan me denkt..":)
Nou Lau, zoals je het schrijft laat mij ook verlangen naar die schotse cultuur. Gaaf hoor! Fijn dat je dit ook nog gedaan hebt! En weer een landje die je aan kunt strepen op de kaart!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley